Bir Gemi Geçer Hayallerinden

İnsanı ayakta tutan hayalleridir, hayallerine dahil ettikleridir. Buğulanmış bir camın ardından bakar gibi, yaşamaktan yana bütün umutlarını yüklediği hayallerinin kesin sınırlarını, kendisini tam olarak neyin ayakta tuttuğunu her zaman aynı netlikte belirleyemez insan.

Geceleri yatağına uzandığında, günün koşuşturması içinde arada bir dünyadan uzaklaştığında, bir vapurun içinden geride kalan kıyıya baktığı o esrik anlarda aklından geçen hayaller, onu kim bilir nerelere, kim bilir kimlerin yanına ve kim bilir hangi zamana götürüverir?

Gerçek olmasa da kurup var olmasını bir tür vecd haliyle beklediği ve içine yalnızca güvendiklerini, inandıklarını dahil ettiği o dünya, insanın kendisine aittir çünkü ve hayallerinden başka hiçbir şey, sahibine bu kadar 'ait' değildir. Bu yüzden bir insanın başına gelebilecek en kötü durumlardan biri sayılmaz mı hayallerini kaybetmek?

mes que un amor