Ne Galatasarayı ilk defa yerinde izlemek, ne bu ilk maçımın derbi olması, ne maç bileti için 10 saat kuyrukta beklemem, ne Alisamiyende maç izlemek, ne o atmosferi yaşamak, ne sahaya atılan onca şey, ne edilen onca küfür, ne kapalıdaki çatının çökme ihtimali, ne Luganonun kafası, ne Semihin arkadan vurma delikanlılığı, ne Ardanın yumruğu, ne Emra Aşığın ısırması, ne Sabrinin manyaklığı, ne Selçuğun artistliği, ne Volkanın milleti galeyana getirmesi, ne sahaya atlayan taraftar. Hepsi o gün 2. planda kaldı benim için. Ben alıcağımı aldım, göreceğimi gördüm. 1 gün nasıl dolu dolu yaşanabilirki ?Cevabı resimde gizli. Yeni, yine, yeniden olması ümidiyle. Olcakki zaten :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder